Χειμώνιασε, και ρε γαμωτο... μου λειπεις. Γιατι καθε φορα που αισθανομουν μονη το ενιωθες και με επαιρνες τηλεφωνο και μου ελεγες πως μ΄αγαπας, και οταν δεν το ελεγες, το ελεγες. και σου ελειπα, ελειπα σε καποιον και μου ελειπε και εμενα. και ημουν ευτυχισμενη καθε μερα, και οταν δεν ημουν εβρισκες εναν τροπο, εβρισκες μια κουβεντα να πεις και γελουσα, και σε ενιωθα διπλα μου και σε ερωτευομουν..αλλα δεν εκτιμουσα ποσο αξιζες, δεν φανταζομουν τη ζωη μου χωρις εσενα. δεν ηξερα πως θα ηταν να μην εισαι κοντα μου. δεν περιμενα να με αφησεις ποτε.

ηταν που τα συναισθηματα μου αλλαζαν καθε μερα, μερα με τη μερα ενιωθα αλλιως... ενιωθα πως "τωρα ειναι αλλιως".. δεν μπορουσα να στο εξηγησω, και στο ελεγα αλλα δεν μπορουσα να στο εξηγησω και εσυ ολο το παρεξηγουσες.. τωρα καταλαβαινω πως ναι, καθε μερα ηταν αλλιως, γιατι καθε μερα που περνουσα γινομουν ενα μαζι σου, σ'αγαπουσα ολο και πιο πολυ, και ηταν αλλιως ναι, γιατι χανοτανε ο ερωτας και σε αυτο εφταιγε η αποσταση και οι χαρακτηρες μας, αλλα.... αλλα σ'αγαπουσα και συνειδητοποιουσα ποσο δυνατο και τρομακτικο ηταν αυτο που ενιωθα. ξαφνικα ανέπνεα για δυο ανθρωπους για μενα και για σενα, γελουσα και γελουσες, εκλαιγα και εκλαιγες... ειναι τοσο περιεργο, που τρομαζα... και εβρισκα μικρες αφορμες να σου θυμωνω και ντρεπομαι για οσα σου εκανα. και θελω να σου ζητησω συγγνωμη γιατι σ'αγαπουσα και σ'αγαπαω και δεν ηθελα να σε κανω να νιωσεις τοσο ασχημα.

Και ειμαι πολυ εγωιστρια εγω..εγω..εγω..εγω...και τωρα θα μεινω μονη μου.. που δεν μ'αρεσει καθολου να ειμαι μονη μου... χειμωνιαζει και δεν μπορω την μοναξια... και εσυ εισαι τοσο μακρια, και δεν με σκεφτεσαι πλεον.. δεν σου λειπω.. ή σου λειπω τοσο πολυ που με αγνοεις..
Δεν στο ειπα ποτε, αλλα οι μερες μαζι σου ηταν παντα οι πιο ομορφες μερες τις ζωης μου, και δεν μπορω να ξεχωρισω καποια... ηταν ολες.. το καθε λεπτο...Ηταν αυτο που ενιωθα, και αυτο που εβλεπα, και αυτο που ενιωθες και οσα μου εδινες και ολοκληρωνομουν..

Μπορεις να καταλαβεις οσα λεω?? Μπορεις να θυμηθεις?? Μην ξεχνας, σε παρακαλω.. Εχω αναγκη να ξερω πως θυμασαι ακομα, πως με σκεφτεσαι.. Και ξερεις τι ευχομαι, τωρα που ειμαι ευαλωτη και ειναι περιεργη η στιγμη... ευχομαι να ερθεις μια μερα κατω απο το σπιτι μου και να μου φωναξεις πως μαγαπας.. οπως τοτε.. θυμασαι..? βρε χαζε... θα σε χτυπουσανε τα αμαξια.. αλλα δεν σε ενοιαζε.. δεν σε ενοιαζε τιποτα.. και γω δεν εχω ξαναδει ανθρωπο τοσο ευτυχισμενο μαζι μου, με μενα, για μενα.. ομώς και γω.. τοση ευτυχια γιατι ειχαμε ο ενας τον αλλο..

Και τωρα δεν με νοιαζει αν περνας καλα,ουτε με ποιες περνας καλα, δεν με νοιαζει τιποτα. γιατι ξερω, και εσυ ξερεις.. θα αργησουμε να το ξαναβρουμε αυτο που ειχαμε.. θα αργησουμε να μας ξαναβρουμε.. και μην αναρωτιεσαι που ειναι το κοριτσακι σου, το κοριτσακι που γνωρισες, γιατι εγω απο τοτε που εφυγες δεν το βρηκα ποτε ξανα.. δεν το ειδα, δεν ακουσα τιποτα γι αυτο. Αλλα ειναι και αυτη εδω η στιγμη που νιωθω πιο ευαλωτη απο ποτε και ξερεις, φοβαμαι μηπως το κοριτσακι σου γυρισει, και γω τωρα δεν μπορω.. ειμαι μονη μου... και δεν θα τα καταφερει..δεν θα τα καταφερω..

Καληνυχτα.  ενα ξεσπασμα ειναι, αυτο ειναι ολο.. ειναι που χειμωνιαζει κιολας.. και δεν μου παει ο χειμωνας.. και θα ειμαι μονη μου φετος... και ειχες δικιο.. "δεν μπορει, το χειμωνα ομως θα σου λειπω"